شبهه:

داستانهای مختلف در اینترنت موجود است.

 زمان احکامی که اخوندها با ان حکومت می کردن تمام است، مثل حرام بودن دوش حمام، حرام بودن قند حبه، حرام بودن اخذ شناسنامه  و... که در طول تاریخ پراست از این جهالت اخوندها

~~~~~~~~~~

جواب:

برادر یا خواهر بزرگوار

بنده نمیخوام دونه به دونه شبهات شما رو پاسخ بدم چون شبهات هم زیاد هستن و هم بعضا بیربط به همدیگه و هرکدوم در یک فضایی هست.

از شما با هوش و ذکاوت جوانی، بسیار بعید میدونم که اینطور درگیر این شبهات شده باشید چون بعضی از اونها خیلی سطحی هستن و جواب های خیلی ساده ای دارن.

مثلا داستان کراهت یا حرمت قند، از فتاوای میرزای شیرازی رحمه الله بود و جریانش شبیه به داستان تحریم تنباکو بود که انگلیس انحصارش رو گرفته بود. 

متن استفتای میرزای شیرازی رو در آخر براتون میفرستم تا مسئله واضحتر بشه ان شاء الله.

اما همین که شما بدون یک سرچ ساده در اینترنت ، شایعه حرام بودن قند حبه و غسل دادن در چایی و این حرفهای بی دلیل رو قبول کردید، نشون میده که اعتماد بسیار زیادی به فضای مجازی و مطالبش پیدا کردید.

من شبهه قند رو امروز براتون توضیح دادم، اما هزاران شبهه دیگر هست که خودتون باید جوابش رو پیدا کنید.

اما متاسفانه وقتی فکر میکنید که هرچه بر علیه دین گفته میشه درسته، طبیعتا دنبال جواب هم نمیگردید و روز به روز به دین و خدا بدبینتر میشید.

باز هم عرض میکنم شما باید مبانی فکریتون، که داره از پایین و با شبهات جزئی خراب میشه رو، از بالا و با قبول اصول و مبانی و مطالب کلی درست کنید.

در غیر این صورت این شک، شمارو میرسونه به انکار اصل دین و حتی اصل وجود خدا.

این مشکل نمونه های بسیار زیادی داشته و از روی تجربه عرض میکنم خدمتتون.

از نظر فقهی هم اعمال عبادیتون، بدون اعتقاد کامل به قرآن  و نبوت پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله، مشکل دار هستند و نمیشه به راحتی حکم به صحتشون کرد.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

فتوای تحریم قند

~~~~~~~~~~~~~~~~~

قیام تحریم تنباکو قیامی خلق‌الساعه و ناگهانی نبود و این قیام دارای پیش‌زمینه بوده است. آیت‌الله شهید شیخ فضل‌الله نوری که از شاگردان میرزای شیرازی بود و پس از تحصیل در سامرا در تهران سکنی گزیده بود، سال 1306 ه.ق تقریباً 3 سال قبل از قیام تحریم تنباکو در نامه‌ای از مرحوم میرزای شیرازی تکلیف مردم را در برابر نفوذ اقتصادی اجنبی استفتا می‌کند و جواب استفتا را در قالب رساله جوابیه با تاکید بر اینکه عبارات از خود میرزای شیرازی است انتشار می‌دهد: «در جواب سوال از قند و غیره، آنچه نوشته بودید از ترتب مفاسد بر حمل اجناس از بلاد کفر به محروسه ایران...، صواب و همیشه ملتفت به آنها و اصناف آن که مایه خرابی دین و دنیای مسلمین است بوده‏ام و از اقدام شما در تهیه دفع آنها که باید از محض غیرت دین و خیرخواهی مسلمین باشد، زیاده مسرور شدم. و البته به هر وسیله‏ای که ممکن باشد رفع این مفاسد باید بشود... ولکن عجیب است از اقبال در خوردن مثل قند مجلوب از آن حدود، با شیوع این همه اخبار؛ چنانچه اینجانب محض استماع، از این قذارات بالطبع متنفر و از خوردن آن مانبت می‌کنم ان‌شاء‌الله تعالی. مورد مذکور، باب سیاسات و مصالح عالم است و تکلیف در این باب برعهده ذوی‌الشوکه از مسلمین است که با عزم محکم مبرم در صدد رفع احتیاج خلق باشد به مهیا کردن مایحتاج آنها. چه رجا ترک اموری که در ازمنه متطاوله عادت شده، از اهل این زمان نیست و منع فرمایند نفس خود و رعیت را از آن بلکه منع از ادخال در ملک خود نماید». لازم است درباره این فتوا چند نکته متذکر شود.

1- از عبارت «قند و غیره» فهمیده می‌شود که قند تنها یکی از موارد تحریم است و این تحریم دامنه گسترده‌تری داشته است.

2- قند به خودی خود موضوعیت نداشته است بلکه میرزای شیرازی «قند مجلوب از آن حدود» (قندی که از مرزها وارد شود) را متنفر بوده و از خوردن آن اجتناب می‌کرده است و در ادامه اضافه می‌کند: «تکلیف در این باب برعهده ذوی‌الشوکه از مسلمین است که با عزم محکم مبرم درصدد رفع احتیاج خلق باشد به مهیا کردن مایحتاج آنها» و این عبارت به معنای خودکفایی اقتصادی و عدم وابستگی اقتصادی است.

3- عبارت «آنچه نوشته بودید از ترتب مفاسد بر حمل اجناس از بلاد کفره به محروسه ایران، صواب و همیشه ملتفت به آنها و اصناف آن که مایه خرابی دین و دنیای مسلمین است» نشان می‌دهد هم آیت‌الله شیخ فضل‌الله نوری و هم میرزای شیرازی به اهمیت سلطه اقتصادی بیگانه پی برده بودند.

والله العالم بحقائق الأمور

سید محمد علوی