در میکده بی روی تو ای شه خبری نیست
بر ظلمت من غیر تو ای مه قمری نیست

مستی همه از روی تو ساقی به دل آید
ور نه به شراب و خم بی تو حرجی نیست

با یاد تو دوزخ شودم جنّت فردوس
با یاد تو در قعر سقر جای بدی نیست

در غیر نهایت عددی گر بشود فرض
بی نور وجود تو یقیناً عددی نیست

از خال لبت لرزه به قلب دل من شد
در چشم من ای یار دگر خال لبی نیست

نام تو همه مونس من در شب و روز است
گر رخ ننمایی دگرم روز و شبی نیست

مجنون به دل مضطر من آیه بخواند
مجنون تویی و لیلی من جز هوسی نیست

بر لوح دلم نقش و نگاری نتوان زد
نقشم تویی و جز تو نگاری به دلی نیست

گر آینه در آینه رخساره عیان شد
در آینه ى جان من ای جان خبری نیست

گر حافظ و سعدی و غزالی و نظامی
در وصف تو شعری نسراید ظفری نیست

بیتی که به نام تو نباشد همه ویران
ذوقی که به ذوق تو نجوشد هنری نیست

گر تک تک اوراق جهان نام تو باشد
والله که يک برگه از آن را هدری نیست

خورشید زمانه که نه خورشید زمانی
بی شعشعه ى نور تو در من سحری نیست

با یاد تو هستی برِ من میکده گردد
حقّا که در عشرتکده به تو خبری نیست

محمد علوی
٢٥ ذی القعده ١٤٤١