مرغ دلم باز هوايي شده

راهي ايوان طلايي شده

در حرم حضرت دلدار عشق

بي سر و سامان و خدايي شده

كاش كه يك سجده به او راه داشت

كاش كه يك نعره ى هو راه داشت

در حرم حضرت دلدار عشق

كاش كه يك جام سبو راه داشت

اين دل ديوانه همانجا شكست

رفت به ميخانه سبو را شكست

در حرم حضرت دلدار عشق

هرچه به غير از رخ او را شكست

جام تويي باده تويي مست من

دام تویی دانه تویی صید من

در حرم حضرت دلدار عشق

عاشق و معشوق تو آواره من

بي سر و سامان تو ام يا علي

گوش به فرمان تو ام يا علي

در حرم حضرت دلدار عشق

عبد پشیمان توام يا علی

یکسره از خاک به افلاک او هو

معنی وحیانی لولاک او

در حرم حضرت دلدار عشق

خالق جن و ملک و خاک او

اوست که یک عده خدا خواننش

مایه ی ارزاق سما داننش

در حرم حضرت دلدار عشق

دست خدایان همه بر دامنش

سجده به درگاه تو شیرین بود